Chiloschista trudelii

Seidenfaden 1987
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Vandeae
Podplemię: Aeridinae

 

Foto: © Piotr Piesik. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Chiloschista trudelii

Występowanie:

Tajlandia. Nie ma szczegółowych danych dotyczących lokalizacji siedlisk naturalnych ani ich wysokości. Zbyt mała ilość informacji nie pozwala nam, niestety, podać reprezentatywnych danych klimatycznych, ani sporządzić rzetelnego arkusza dotyczącego sposobu uprawy.

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Jest to mały, prawie bez pędu, bezlistny epifit monopodialny o licznych mięsistych korzeniach wyrastających promieniście ze środka rośliny.  

Pseudobulwy/łodyga:

Brak.

Liście:

Brak.

Kwiatostan:

Kwiatostan osiąga 8-10 cm długości. Wyprostowany pęd kwiatowy jest mięsisty, rozgałęzia się, a na każdym rozgałęzieniu wyrasta tylko kilka kwiatów. Zalążnia każdego kwiatu jest gęsto pokryta włoskami. 

Kwiaty:

Kilka na pędzie kwiatowym. Zarówno płatki obu okółków, jak i podstawa prętosłupa, są na zewnątrz pokryte włoskami. Kwiaty są zielonkawo-żółte, czasem mają kilka rdzawych plamek na bocznych płatkach zewnętrznych. Boczne działki warżki są wewnątrz poznaczone licznymi, drobnymi, czerwono-brązowymi liniami, natomiast podstawa prętosłupa ma na wewnętrznej stronie paseczki w tym samym kolorze. Zgrubienie na środku warżki jest gęsto pokryte rdzawymi włoskami. Kwiaty są szeroko rozpostarte, czasem mają kształt miseczkowaty, a płatki obu okółków są wklęsłe i zakrzywiają się do przodu w stronę wierzchołków. Płatek grzbietowy jest szeroko jajowaty, ma zaokrąglony wierzchołek, a jego wymiary to 0,57 cm długości i 0,46 cm szerokości. Szeroko-jajowate boczne płatki zewnętrzne rozkładają się ukośnie i mają długość 0,57 cm a szerokość 0,4 cm. Poziomo rozłożone płatki okółka wewnętrznego są owalne, mają zaokrąglone wierzchołki, 0,42 cm długości i 0,4 cm szerokości. Trójklapowa, torbiasta warżka jest połączona z podstawą prętosłupa. Duże boczne działki są wyprostowane, a ich wierzchołki są szeroko zaokrąglone do spłaszczonych. Działka środkowa jest bardzo mała. Duże, pokryte włoskami owalne zgrubienie jest położone pomiędzy bocznymi działkami i podstawą działki środkowej. Prętosłup jest bardzo krótki, a jego podstawa jest dwukrotnie dłuższa od samego prętosłupa.

Tłumaczenie: Grażyna Siemińska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Podane poniżej warunki uprawy są ogólnymi danymi dla rodzaju Chiloschista, ponieważ na razie nie ma dokładniejszych informacji dotyczących wyłącznie Chiloschista trudelii. Niemniej jednak uprawiane przez nas rośliny tego gatunku rosną bardzo dobrze i regularnie kwitną właśnie w takich warunkach.

Temperatura:

Roślina ciepłolubna.

W lecie średnia temperatura dnia wynosi prawdopodobnie 26-28°C, a nocy 20-23°C, co daje różnicę dobową 5-6°C. Najcieplejsze dni występują wiosną, przy końcu zimowego okresu suchego, ponieważ wtedy jest więcej pogodnych dni niż w czasie letniej pory deszczowej.  

Światło:

15000-25000 luksów. Rośliny wymagają raczej cienistych stanowisk i światła przefiltrowanego lub rozproszonego. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza.

Podlewanie:

Przez większość roku opady są umiarkowane do obfitych, tylko w okresie zimy, przez 2-3 miesiące, warunki zmieniają się na nieco bardziej suche. Rośliny w uprawie powinny być utrzymywane w wilgoci w okresie aktywnego wzrostu, z lekkim przesychaniem pomiędzy podlewaniami. 

Nawożenie:

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Większość uprawiających te rośliny od wiosny do połowy lata stosuje nawóz wzbogacony w azot, przechodząc na nawóz wzbogacony w fosfor późnym latem i jesienią. 

Podłoże:

Rośliny te zasadniczo nie wytwarzają liści, tak więc fotosynteza normalnie przebiegająca w liściach odbywa się w korzeniach. Dlatego to właśnie korzenie muszą być wystawione na światło i tych roślin nie można uprawiać w doniczkach. Rośliny wydają się rosnąć lepiej na gładkich powierzchniach, więc do ich montowania powinien być stosowany korek albo kawałki gałęzi o gładkiej korze. Rośliny te źle reagują na wszelkie manipulacje, a usuwanie ich z powierzchni, na której rosną, często kończy się ich śmiercią. Rośliny, zwłaszcza siewki po wyjęciu ze szkła, można przytwierdzać do kawałków kory lub małych gałązek twardego drewna. Korzenie powinny być ostrożnie, ale ściśle przymocowane do powierzchni podkładki przy użyciu drucika lub nici. Roślina dobrze się umocuje, jeżeli będzie przesadzana w fazie wypuszczania nowych korzeni.  

Wilgotność powietrza:

Prawdopodobnie około 80% przez cały rok.  

Okres spoczynku:

Prawdopodobna średnia temperatura zimą wynosi w dzień 22-29°C, a w nocy 14-19°C, dając dobową różnicę rzędu 8-12°C. Zimą rośliny otrzymują najwięcej światła, ponieważ liczba dni pogodnych jest największa w tym suchszym okresie. Opady w zimie w naturalnym siedlisku są niższe, ale właściwie nie ma tam zupełnie suchej pory. W zimie ilość wody należy nieco zmniejszyć, zwłaszcza jeśli rośliny uprawiane są w warunkach ciemnego, krótkiego dnia, który występuje w umiarkowanych szerokościach geograficznych. Powinny one nieco przesychać między podlewaniami, ale nigdy nie powinny pozostawać suche przez długi okres. Zawsze kiedy zmniejsza się ilość wody, należy także zmniejszyć lub wyeliminować nawożenie.